Metody uzupełniania braków w uzębieniu

implantyUtrata zęba, nawet jednego, niesie za sobą sporo negatywnych skutków. Pierwsze z nich są oczywiście wizualne – braki w uzębieniu nie należą do estetycznych widoków. Jednak badania i obserwacje pokazują, że po utracie zęba w organizmie zachodzą niepokojące zmiany. Brak nawet jednego zęba wywiera bowiem wpływ na pozostałe zęby, kości i stawy żuchwy. Wywołuje też swoistą reakcję lawinową. W miejscu utraconego zęba zanika kość, co zwiększa ryzyko utraty zębów sąsiednich, zmian w mimice, bólu mięśni, problemów ze zgryzem i trawieniem. Tymczasem uzupełnienie braków w uzębieniu jest obecnie standardową praktyką stomatologiczną.

 

Ruchome protezy zębowe

Rozwiązanie to jest najprostsze i najtańsze. Rozwiązuje problem braku zębów, jednak robi dość powierzchownie. Protezy tego typu nie należą do wygodnych w codziennym użytkowaniu, mogą się obsuwać, uciskać. Dodatkowo, chociaż uzupełniają brak uzębienia, to nie powstrzymują degeneracji kości, a co za tym idzie, możliwej utraty kolejnych zębów.

Jednak uzupełnienia stałe nie zawsze są możliwe – brak punktów oparcia w zębach zdrowych, możliwości finansowe pacjenta. Wtedy ruchome, mimo swoich niedoskonałości, są sensownym rozwiązaniem.

Najczęściej stosowane, ze względu na cenę, są protezy akrylowe. Bardziej zaawansowane technologicznie są protezy acetalowe. Lekkie, estetyczne, mocowane na klamrach i dużo bardziej wygodne w używaniu niż akrylowe.

 

Protezy szkieletowe

Rozwiązanie, które może uzupełnić braki w uzębieniu nie kwalifikujące się do zastosowania mostów. Wymagają jednakże mocnych zębów filarowych. Bardzo komfortowe, odlewane do kształtu podłoża jamy ustnej. Imitujący dziąsło akryl ma kolor naturalny, nie rzucają się więc w oczy. Ich ważną cechą jest opieranie się na powierzchni zgryzowej zęba. Pozwala to na naturalne przenoszenie zgryzu, przez zęby. Protezy szkieletowe uznaje się za najlepsze wśród uzupełnień ruchomych.

 

Korony na zęby

Możliwe do stosowania, gdy korzeń zęba jest nienaruszony. Na jego bazie odbudowuje się koronę – czyli górną, widoczną część zęba. Wzmacniają ząb, doskonale maskują jego brak, poprawiając estetykę uśmiechu i samopoczucie pacjenta. Dzięki barwieniu materiału są kolorystycznie dopasowane do pozostałego uzębienia. Na ich bazie możliwe jest także umocowanie mostu protetycznego. Korony mogą być wykonane z plastiku – jako tymczasowe, do czasu wykonania korony docelowej. Te zaś dzielimy na kompozytowe, porcelanowe i pełnoceramiczne.

 

Mosty protetyczne

W przypadku utraty korzenia częstym rozwiązaniem jest zastosowanie mostów. Mogą uzupełnić braki w uzębieniu nie tylko jednego, ale dwóch czy trzech sąsiadujących zębów. Korony niestety muszą mieć solidne podparcie, tak zwany filar, w zębach sąsiadujących z ubytkiem. Gdy takowego brak, można zastosować na przykład wkład koronno – korzeniowy, i w ten sposób stworzyć filar. Mosty mogą być porcelanowe, pełnoceramiczne lub adhezyjno kompozytowe.

 

Implanty

Rozwiązanie najdroższe, jednak funkcjonujące praktycznie jak prawdziwe zęby. Tytanowy implant umieszczony jest w kości szczęki lub żuchwy. Zastępuje on korzeń zęba. Na jego bazie zaś rekonstruowana jest korona zęba. Mimo niedogodności samego procesu implantacji jest to metoda najdoskonalsza, niewymagająca ingerencji w zęby sąsiadujące i ich szlifowania, jak to ma miejsce przy mostach protetycznych.